Ocena właściwości brzeczki nastawnej względem wybranych mikroorganizmów

Charakterystyka

Określono jak różne parametry wytwarzania/gotowania brzeczki nastawnej wpływają na jej aktywność względem wybranych mikroorganizmów. W wyniku przeprowadzonych prac określono charakter oddziaływania (stymulujący/hamujący wzrost i rozwój) przygotowanej brzeczki nastawnej na drobnoustroje.

Cel pracy

Celem pracy było określenie, czy uzyskana brzeczka może wykazywać zróżnicowane właściwości: bakteriostatyczne lub bakteriobójcze, tym samym przyczyniając się do poprawy trwałości piwa lub też stymulujące wzrost pożądanych drobnoustrojów.

Dostawca

…

Przebieg doświadczenia

1. Bakteriobójcze, bakteriostatyczne i stymulujące właściwości brzeczki testowano z użyciem mikroorganizmów wzorcowych z kolekcji ATCC. Do testów wybrano 2 przedstawicieli bakterii reprezentujących mikroorganizmy Gram-dodatnie (Staphylococcus aureus) i Gram-ujemne (Escherichia coli) a także 2 szczepy drożdży Saccharomyces cerevisiae i Lachancea thermotolerans.

2. Zastosowano metodę dyfuzyjno-krążkową, która bazowała na publikacjach (Shahverdi i in. 2007, Sheehy i in. 2015, Wolny-Koładka i Malina 2017 a, b). Na jałowe szalki Petriego rozlano ilościowo (15 ml) podłoża MHA (agar Mueller-Hinton, BTL, Polska). Następnie, z 18 – 24 h, czystej hodowli bakteryjnej pobierano przy pomocy jałowej wymazówki pojedyncze kolonie i umieszczano w probówkach z solą fizjologiczną (0,9% NaCl), worteksowano i za pomocą densytometru (DEN-1, Biosan, Polska) doprowadzano do stężenia 1,5*10⁸ CFU/ml (0,5 McFarland Standard). Jałową wymazówkę zanurzano w zawiesinie i równomiernie wysiewano inokulum na wcześniej przygotowane szalki Petriego z podłożem MHA. Na tak przygotowane hodowle przy pomocy pęsety nakładano jałowe krążki bibułowe (Oxoid, Irlandia) na które pipetą nanoszono po 10 µl roztworów brzeczki nastawnej. Kontrolę negatywną stanowił krążek z dodatkiem wody dejonizowanej a kontrolę pozytywną krążek antybiotykowy z ampicyliną (AMP, 10 µg) w przypadku E. coli i cefoksytyną (FOX, 30µg) w przypadku S. aureus (Oxoid, Irlandia). Tak przygotowane szalki inkubowano przez 24 h w temperaturze 37^oC, po tym czasie odczytywano strefy zahamowania wzrostu wokół krążków (mm). Wszystkie doświadczenia założono w trzech powtórzeniach. Wyniki oceny wrażliwości testowanych szczepów na ampicylinę i cefoksytynę interpretowano w oparciu o wytyczne EUCAST (2017).

Rysunek 1. Metoda dyfuzyjno-krążkowa i widoczne strefy zahamowania wzrostu bakterii.

3. Natomiast do oceny wpływu brzeczki, ze szczególnym uwzględnieniem brzeczki wysoko chmielonej (o zawartości IBU od 60 do 70) na Saccharomyces cerevisiae i Lachancea thermotolerans posłużono się zmodyfikowaną metodyką opisaną powyżej. Ponieważ zawiesinę drożdży suplementowano brzeczką testową i dodawano do płynnej pożywki YPD (BTL, Polska) rozlanej ilościowo (5 ml) do probówek i tam po okresie inkubacji mierzono gęstość optyczną zawiesiny.